KIRMIZI SÜT / RED MILK
…bulantı sütün kaymağından uzak durmama neden olur, onu bana uzatan anne ve babadan beni ayırır. “Ben” o unsurdan, onların arzularının iminden hiç istemiyorum; “ben” dinlemek istemiyorum, “ben” onu özümsemiyorum. “Ben” onu dışarı atıyorum. Fakat yiyecek “benim” için bir “öteki” olmadığından, ben yalnızca onların arzularında olduğumdan, kendimi kovuyorum, kendimi tükürüyorum, “ben” kendimi kurduğumu iddia ettiğim hareketle kendimi dışarı atıyorum.
Julia Kristeva, Korkunun Güçleri: İğrençlik Üzerine Deneme
…nausea makes me balk at that milk cream, separates me from the mother and the father who proffer it. “I” want none of that element, sign of their desire; “I” do not want to listen, “I” do not assimilate it. “I” expel it. But since the food is not an “other” for “me”, who am only in their desire, I expel myself, I spit myself out, I abject myself with the same motion through which “I” claim to establish myself.
Julia Kristeva, Powers of Horror: An Essay on Abjection
Gog’un öfke rejimi: bilinçli virgül Gog’un şanslı olduğunu bilen Melanie ona kırmızı süt verdi kırmızı süt sütün en yalın haliydi hangi kapıyı çalsan gelirdi bir çemberi vardı tamamlanacak geçmiş yaşamı bir ıslıkla her şeyin yapıldığı bir yerdi Melanie’nin yanakları ıslaktı geçen kışın yağmurundandı hâlâ kullanıyordu aynı melamin tabakları Moses’tan aldığı sancılı papatya desenliydi bir yol papatyalardan sola kıvrılıp denize iniyordu Melanie’nin indiği tek denizdimelaminler önemliydiiş ciddiye bindiğinde karşıya geçmek için başka bir tabağı üzerinde bir sal bir ip bir tahta iskele ufarak gereksinirdi MELANIE kıpırtısız olması Gog’un öfkelenmesine engel olsa iyiydi öfke yanaklarına bastığında Melanie’nin göğsüne yasladığı başı kocaman bir kaya ağırlığında oluyordu Melanie’nin sütü kırmızı değildi Gog sütü kırmızı seviyordu ilk denemeleriydi Gog’un ağzından taşan ılık süt üzerine damlıyordu Gog kıpırtısızdı. (insan uçamadığı için üzüntü duyabilir)
Sütünü Boşa Akıtmamalı, Besleyeni Beslemeli Bir öfke biçimi kopyalıyorum kendime. Ateşi yakmak için -diğer varlıklara. Melanie göğsüne yasladığı kırmızıya engel olmayı aklına getirmez. Tabakları gömüldükleri yerden çıkarmayı, mavi damardan ince bardağa süzmeyi, tülbentte toparladığı katılaşan salgıyı, musluğa asılı düğümü Saatler geçiyor. Okyanuskapları genişliyor. İçinde dalgalandığı ılık günlerini, dairelenerek akanın içinden çıkan ısıyı başkasına veriyor. Almayı bilen vermeyebilir. Bunu Melanie’ye öğretemeden her şeyin yapıldığı yere gidemem. İçinden doğduğumu ama benden besleneni yırtıp dışarı çıkıyorum.
Şiir: Anita Sezgener / Monica Papi
Müzik-ses tasarımı: Tolga Balcı
Video: Özgür Demirci
Okuyan: Anita Sezgener / Monica Papi
Kurgu: Özgür Demirci
Çeviri: Anita Sezgener / Merve Ünsal
UR Collective Kültür için Alan tarafından desteklenmektedir. // UR Collective is supported by Spaces of Culture.